What ever will be, will be...

27 χρονών, σε 1 μήνα παρά κάτι μέρες (για την ακρίβεια…)

4 μαθήματα (ελπίζω τουλάχιστον…) μέχρι 7 Σεπτέμβρη

1 διπλωματική μέχρι 31 Μαρτίου (το αργότερο…)

Και μετά? Ιδού η απορία…

Μάθαμε να προγραμματίζουμε το μέλλον μας με πράγματα που πρέπει να κάνουμε και όχι με πράγματα που πρέπει να ζήσουμε. Δε λέω βέβαια ότι ο προγραμματισμός είναι κακός, ίσα ίσα… Απλώς, ξεχάσαμε να ζούμε το παρόν και ζούμε μόνο για να αγωνιούμε για το μέλλον.

Θα περάσω τα μαθήματα; Θα πάρω καλούς βαθμούς; Τι θέμα διπλωματικής θα διαλέξω και με ποιον καθηγητή; Θα το πάρω το μεταπτυχιακό; Και αφού το πάρω θα βρω δουλειά; Ελλάδα ή εξωτερικό; Και πως θα είναι η δουλειά; Τι ακριβώς θα κάνω; Θα είμαι ευχαριστημένος; Και η οικογένειά μου; Οι φίλοι μου; Θα τους βλέπω; Γίνεται να μην τους βλέπω; Και αν δεν τους βλέπω μήπως με ξεχάσουν;

Ένας σωρός από ερωτήματα… και οι απαντήσεις; Έχει νόημα να ξέρουμε; Κανένα!

Η ζωή έχει νόημα για αυτόν ακριβώς το λόγο. Επειδή δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει. Αν γνωρίζαμε το αποτέλεσμα, τι νόημα θα είχε η προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον; Τα ξενύχτια για να παρηγορήσεις την κολλητή σου επειδή χώρισε; Ο χρόνος που μιλάς στο τηλέφωνο για να ανεβάσεις την ψυχολογία του κολλητού σου επειδή τον απέρριψαν από μία δουλειά; Η ζωντανή σύνδεση μέσω Skype για να πεις στην αδερφή σου που βρίσκεται στην Αμερική ότι “Κάθε αρχή και δύσκολη, μην αγχώνεσαι, όλα θα πάνε καλά”. Ο προβληματισμός για το αν θα πρέπει να πεις το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ και η αγωνία για ότι συνεπάγεται η απάντηση που θα δώσεις …Κανένα!

Ο χρόνος είναι χρήμα λένε… Μπορεί για κάποιους…

Για μένα είναι στιγμές. Στιγμές που πρέπει να τις ζεις και να τις απολαμβάνεις, ότι και αν κάνεις, όπου και αν βρίσκεσαι με όποιους και αν βρίσκεσαι. Γιατί τελικά αυτά που μένουν από κάθε τι που κάνουμε είναι η εμπειρία, οι αναμνήσεις και το σημαντικότερο οι ανθρώπινες σχέσεις.

Καμία αποτυχία ή επιτυχία δεν μπορεί να καθορίσει το μέλλον μας. Το μέλλον καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο ζούμε το παρόν μας, από τις επιλογές που κάνουμε. Και πως ξέρουμε ποιες είναι οι σωστές επιλογές; Δεν ξέρω, κανείς δεν ξέρει νομίζω. Μόνο ο χρόνος θα το δείξει…

Δεν ανησυχώ για το τι θα φέρει ο χρόνος. Ξέρω ότι θα φέρει και εύκολες και δύσκολες στιγμές … και χαρές και λύπες… και επιτυχίες και αποτυχίες… Είμαι όμως επίσης σίγουρη πως ότι και αν φέρει θα είναι για καλό!